Piotr Szewc „Tymczasem”. Wydawnictwo WBP i CAK w Poznaniu (Poznań2019) Wydawnictwo zrealizowano przy wsparciu finansowym miasta Zamość
7 września, sobota, godz. 16.30. Hotel 77, ul. Ludwika Zamenhofa 7
PIOTR SZEWC – spotkanie autorskie
wraz z promocją najnowszego tomu wierszy pt. Tymczasem
z udziałem:
Pawła Mackiewicza – autora wyboru wierszy i wstępu do książki
Mariusza Grzebalskiego – redaktora Biblioteki Poezji Współczesnej Wydawnictwa WBP I CAK w Poznaniu
PIOTR SZEWC – prozaik, poeta, krytyk literacki. Urodził się w Zamościu w 1961 r.
Uczeń tutejszego Technikum Rolniczego (w latach 1976-1981). Absolwent polonistyki KUL.
Od 1996 r. pełni funkcję redaktora działu literatury współczesnej w Nowych Książkach. Mieszka w Warszawie.
Jako prozaik debiutował powieścią Zagłada (1987), przetłumaczoną na języki: francuski, włoski, niemiecki, angielski, węgierski, norweski i chorwacki – poza krajami europejskimi książkę opublikowano także w USA. W Zagładzie i dwóch kolejnych powieściach: Zmierzchy i poranki oraz Bociany nad powiatem , opowiada o jednym dniu – zawsze od świtu do zmierzchu, zawsze w środku upalnego lata – z życia przedwojennego Zamościa i jego najbliższych okolic.
Powieści zyskały entuzjastyczne recenzje: Pisarz próbuje przełożyć na język prozy fascynującą przygodę istnienia, głosi pochwałę życia w zgodzie z sobą i światem, zaprasza czytelników do odwiedzenia małomiasteczkowej arkadii. To proza koneserska, wyrafinowana, osobna, unikatowa (Instytut Książki).
Piotr Szewc ogłosił także tom rozmów z Julianem Stryjkowskim Ocalony na Wschodzie
i książkę poświęconą temu pisarzowi (Syn kapłana) oraz zbiór wywiadów: Wolność
i współczucie. Rozmowy z pisarzami.
Obok książek prozatorskich Piotr Szewc wydał pięć tomów poetyckich: Całkiem prywatnie, Moje zdanie, Cienka Szyba, Światełko, Tymczasem.
Po ukazaniu się zbioru pt. Światełko poeta powiedział:
Wracam lub nie mogę odejść. Zmienił się pejzaż znajomych miejsc, odeszli ludzie, a bez nich mój prywatny świat przestał być pełnią. Piszę z poczucia wielkiego braku, utraty, wiersze mają ten stan uczynić mniej dotkliwym. Przybliżyć oddalone, zatrzymać znikające.
Autor tomu opowiadań oraz jedenastu zbiorów wierszy. W poznańskim Wydawnictwie WBP
i CAK prowadzi Wielkopolską Bibliotekę Poezji i Bibliotekę Poezji Współczesnej, a także redaguje Dodatek Literacki Nagrody Literackiej Gdynia. Mieszka w Dąbrówce koło Poznania.
Dla kogo dzisiaj jest poezja?
Mariusz Grzebalski: Poezja jest jak podanie ręki – wielokrotnie przywoływałem tę metaforę Krystyny Miłobędzkiej. Jest zaproszeniem do rozmowy, sposobem na wyjście z samotności. Czyli jest dla wszystkich, którzy chcą na chwilę się zatrzymać i pomyśleć. Czytanie wierszy to dobry sposób, żeby spotkać się z drugim człowiekiem. To ten rodzaj rozmowy, który pozwala nam lepiej poznać innych, ale również samych siebie.
(Fragment wywiadu ze strony WydawnictwaWBPiCAK)
PAWEŁ MACKIEWICZ (ur. w 1980 r. w Żmigrodzie), krytyk literacki, pracownik Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor czterech książek poświęconych najnowszej literaturze polskiej oraz przeszło trzystu recenzji i szkiców krytycznoliterackich. Mieszka we Wrocławiu i w Żmigrodzie.
Pierwsza książka Pawła Mackiewicza – Pisane osobno – zawiera zbiór recenzji pisanych od 2003 roku, układających się w próbę usystematyzowania współczesnej polskiej poezji. Jej twórców Mackiewicz dzieli na fragmentarystów, przebierańców i szyderców, odkrywców
i podróżników czy magów i mitotwórców. (Gazeta Wyborcza, Wrocław)
Powieść autobiograficzna Urszuli Kozioł przy wsparciu finansowym miasta Zamość
7 września, sobota,godz.18.00. Hotel 77, ul. Ludwika Zamenhofa 7
URSZULA KOZIOŁ – spotkanie autorskie
URSZULA KOZIOŁ – poetka, prozatorka, dramaturg.
Urodziła się w1931 we wsi Rakówka (koło Biłgoraja). Rodzice byli nauczycielami. Ojciec Hipolit – miłośnik książek zainicjował powstanie zamojskiego Archiwum. Mama –Czesława, znana była z zamiłowania do deklamacji poezji. Także pani Urszula słynie z umiejętności pięknego recytowania swoich i cudzych wierszy. W autobiograficznej książce pt. Postoje pamięci Urszula Kozioł napisała o czasie przedwojennego dzieciństwa i późniejszych latach szkolnych – do matury w r. 1950 – spędzonych na Zamojszczyźnie. Z kolei w opowiadaniu pt. Z powodu Puszkina przeczytamy o nauce w zamojskim Gimnazjum im. Marii Konopnickiej.
Pisarka po ukończeniu studiów polonistycznych (na Uniwersytecie Wrocławskim) przez pewien czas pracowała w szkole, jednak własne miejscem odnalazła w redakcji Odry, gdzie od 1971 r. nieprzerwanie kieruje działem literackim oraz prowadzi autorską rubrykę felietonów. Mieszka we Wrocławiu.
Debiutowała w 1954 r. tomikiem poezji pt. Gumowe klocki. Dotychczas opublikowała kolejne zbiory poezji (22 tomy) i prozy (5) oraz utwory dramatyczne (13). Wśród publikacji są książki dla dzieci. Tomiki poetyckie ukazały się w tłumaczeniach na angielski, niemiecki, włoski, francuski, rosyjski, serbski, hiszpański, niderlandzki.
Poetka jest laureatką prestiżowych nagród literackich: m. in. Kościelskich, PEN Clubu, Nagrody Kulturalnej Kraju Dolnej Saksonii (Hanower) oraz nagroda Eichendorffa (Wangen), Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości. Została uhonorowana doktoratem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego.
Podczas uroczystości wręczenia doktoratu Urszula Kozioł powiedziała:
– W moim domu rodzinnym był zwyczaj czytania przy lampie naftowej Kochanowskiego, Mickiewicza, Słowackiego. Oni zawsze byli dla mnie żywi. I dziś wiem, że jeśli coś po nas zostanie, to właśnie słowa.
Najnowsze książki poetyckie Urszuli Kozioł.
