Nawozy wieloskładnikowe są to nawozy mineralne, które zawierają przynajmniej dwa z trzech głównych makroskładników (azot, fosfor i potas). Wykorzystywane są często w nawożeniu roślin uprawnych przed siewem lub ich zasadzeniem w celu szybkiego i łatwego dostarczenia do gleby podstawowych składników mineralnych. Na ogół ich skład jest zbilansowanych pod kątem optymalnego stosunku N:P:K. Wśród nawozów mineralnych występują też produkty pozbawione azotu, czyli dostarczające do gleby tylko fosfor i potas.
Czym są nawozy wieloskładnikowe?
Są to nawozy, które z założenia zawierają przynajmniej dwa głównie składniki pokarmowe. Ze względu na sposób ich powstawania można wyróżnić ich 3 podstawowe rodzaje:
- nawozy będące fizyczną mieszaniną przynajmniej dwóch osobno granulowanych składników pokarmowych tzw. blandingi
- nawozy kompleksowe- są teoretycznie najlepsze, ponieważ skład każdej pojedynczej granuli jest identyczny, co pozwala na równomierne rozmieszczenie zawartych w nawozie mineralnym składników pokarmowych; powstają na drodze złożonych reakcji chemicznych
- nawozy złożone- ich granule różnią się zawartością poszczególnych składników pokarmowych, powstały na drodze reakcji chemicznych lub mieszania nawozów jednoskładnikowych, bądź też kombinacji obu wariantów
Jak powstają nawozy kompleksowe?
Każda granula nawozu ma identyczny skład dlatego, że powstała na drodze procesu produkcyjnego opartego o kontrolowane reakcje chemiczne. Podstawowym surowcem do produkcji tego typu nawozów mineralnych jest fosforyt. W zależności od potrzeb może być on łączony z kwasem siarkowym i po wielu procesach chemicznych, powstają amofoski. Drugi typ nawozów powstaje, gdy fosforyty są łączone z kwasem azotowym, a efektem finalnym procesu jest nawóz mineralny, określany mianem nitrofoski.
Otrzymane typy nawozów mają określone i różne właściwości użytkowe, co pozwala na ich właściwe za pozycjonowanie, względem potrzeb pokarmowych roślin uprawnych, czy też terminu aplikacji.
Co warto wiedzieć o nitrofoskach?
W tego typu nawozach w etapie technologicznym włączany jest azotan wapnia, dlatego też oprócz azotu, fosforu i potasu, nawozy mineralne tego rodzaju, zawierają także wapń. Zawierają także dwie formy azotu, które mogą być pobierane z roztworu glebowego bezpośrednio po aplikacji, czyli formę amonową i azotanową. Dużą zaletą nitrofoski jest możliwość aplikacji w zespole uprawek przesiewnych lub pogłównie. Wynika to z faktu, że do działania nie potrzebuję zbyt dużej ilości wilgoci.
Amofoski, krótka charakterystyka
Drugą grupę nawozów kompleksowych stanowią amofoski, powstałe również na drodze złożonych procesów chemicznych. Zawierają one w swoim składzie tylko jedną formę azotu, dostępną dla roślin zaraz po zastosowaniu- azot amonowy. W przypadku tego typu nawozów, ich okno aplikacji jest dużo węższe, ponieważ zalecane są tylko do wykorzystania przed siewem lub sadzeniem roślin uprawnych. Dlatego, że do rozpuszczenia granuli i odpowiedniego działania wymagają większej ilości wody niż nitrofoski.
Zadanie nawozów wieloskładnikowych
Nawozy mineralne zawierające azoty, fosfor i potas są stosowane najczęściej w okresie przygotowania roli do siewu. Jest wiele nawozów npk, które mają zróżnicowany skład i mogą być aplikowane we wszystkich gatunkach uprawnych.
Najważniejszym zadaniem nawozów wieloskładnikowych jest dostarczenie do gleby niezbędnych ilości fosforu i potasu. W nawozach trzyskładnikowych (azot, potas, fosfor), azot jest w ilości niewystarczającej do zaspokojenia potrzeb pokarmowych roślin uprawnych. Jego wprowadzenie w okresie przed siewem lub sadzeniem upraw, ma na celu dostarczenie tego niezbędnego składnika w dawce startowej i wymaga uzupełnienia nawożeniem pogłównym N. Dla niektórych upraw zastosowanie fosforu i potasu w nawozie npk jest wystarczające i nie wymaga uzupełnienia podczas sezonu wegetacyjnego.
