DK Zamość: Prime Time - spektakl o wojnie, o jej dramacie

Zapraszamy do Zamojskiego Domu Kultury

18 października na godz. 12:00 na spektakl „Prime Time”

Fundacji Sztuki Kreatywna Przestrzeń
w ramach programu OFF Polska

Spektakl kierowany jest przede wszystkim młodzieży do uczniów i uczennic klas humanistycznych, humanistyczno-dziennikarskich oraz klas mundurowych. Zamojski Dom Kultury z myślą o grupach zorganizowanych proponuje termin w trakcie zajęć szkolnych oraz przystępną cenę biletu – 15 zł.

Osoba odpowiedzialna za kontakt z grupami zorganizowanymi: Diana Maciąg - 666 673 760.
Istnieje możliwość pojawienia się pracownika Zamojskiego Domu Kultury w Państwa szkole, aby na miejscu sprzedać bilety klasie w dogodnym dla Państwa czasie. Wystarczy jedynie umówić wcześniej termin.

PRIME TIME TO SPEKTAKL O WOJNIE. KAŻDEJ. O TYM JAK TO SIĘ DZIEJE, ŻE WOJNA WYBUCHA, BO WBREW POZOROM PODŁOŻE WSZYSTKICH WOJEN JEST PODOBNE.

Tym razem inspiracją do poruszenia trudnego tematu była postać Waldemara Milewicza. To jego oczami widzimy dramat wojny. Zastrzelony podczas wojny w Iraku, polski reporter wojenny, Waldemar Milewicz był przekonany, że opowiadając o bezsensie i okrucieństwie wojen, przyczyni się do uświadomienia ludziom, że do ich wybuchu nie może dochodzić, bo okrucieństwo i przemoc nigdy nie prowadzą do dobrych rozwiązań, a „każda wojna jest przegrana” już w chwili kiedy pada pierwszy strzał.
Zdegenerowani emocjonalnie, ale skuteczni w dążeniu do realizacji swoich celów, przywódcy wpajają ludziom przekonanie o wyimaginowanym zagrożeniu. Z pomocą populistycznych haseł, zastraszania, stosując przekupstwo oraz wyrafinowane systemy nagród i kar manipulują i zarażają nienawiścią. Brat nienawidzi brata, sąsiad sąsiada, dawni przyjaciele stają się wrogami. Przyczyny podziałów są sprawą wtórną, liczy się wrogość i epatowanie nienawiścią. Emocje te prowadzą do rozwiązań siłowych, zbrojnej konfrontacji, do wojny.

Główny bohater zostawia widzów w głębokim przeświadczeniem, że to od nich zależy, jaki jest świat, w którym żyją i jaki kiedyś zostawią.

Twórcy postawili sobie za cel artystyczny, aby stworzyć wypowiedź, w której kluczową rolę w scenografii będzie odgrywał aktor. Idea takiej formy zrodziła się po przeczytaniu tekstu sztuki Wiesławy Sujkowskiej, który szczególnie dzisiaj brzmi boleśnie i wymaga wielkiej uwagi i ostrożności od twórców, aby nie epatować widza okrucieństwem wojny. Dlatego poszukanie wielowymiarowości oraz stworzenie przestrzeni wizualnej i muzycznej wydaje się być niezbędnym elementem tej sztuki. Pozwala to widzowi na wejście w historię opowiadaną przez aktora, a jednocześnie zapewni mu przestrzeń, w której będzie można panować nad emocjami z przeżywania opowiadanej historii.

Autorka sztuki – WIESŁAWA SUJKOWSKA

Reżyseria – Anna Sroka – Hryń
Asystent reżysera – Julka Szeweluk
Muzyka – Robert Siwak
Reżyseria Światła – Paulina Góral

Wykonanie monodramu – SŁAWOMIR GRZYMKOWSKI